نقدی بر مصرف‌گرایی در انیمیشن “خوشبختی (Happiness)”
انیمیشن “خوشبختی” اثر استیو کاتس (Steve Cutts)، یک فیلم کوتاه پویانمایی است که شاید در ژانر دیستوپیایی نیز بگنجد. این اثر نقدی تند بر مصرف‌گرایی و جستجوی خوشبختی در جامعه مدرن ارائه می‌دهد. در این انیمیشن، زندگی یک موش که در چرخه‌ای بی‌پایان برای رسیدن به اهداف مادی گیر افتاده، نشان داده می‌شود که نمادی از تلاش مشابه بشر است. این تصویر با دیدگاه‌های جامعه‌شناختی درباره زندگی روزمره همراه است، جایی که رفتارهای روتین و هنجارهای اجتماعی اغلب بدون پرسش پذیرفته می‌شوند و منجر به وجودی مکانیکی می‌شوند.
انیمیشن به طرز قدرتمندی نشان می‌دهد که چگونه فرهنگ مصرفی خواسته‌ها و رفتارهای ما را شکل می‌دهد، اغلب به زیان ما. تعقیب بی‌وقفه ‘خوشبختی’ از طریق وسایل مادی به عنوان یک تلاش بیهوده نشان داده می‌شود، که انعکاسی از نظریه‌های جامعه‌شناسی است که سطحی‌بودن و بیگانگی نهفته در جوامع سرمایه‌داری را نقد می‌کنند. سفر موش در فیلم آینه‌ای از تجربه انسانی در جامعه‌ای وسواسی در مورد مصرف است، که تهی‌بودن مادی‌گرایی و نیاز به یافتن راه‌هایی عمیق‌تر و معنادارتر برای زندگی‌کردن را برجسته می‌کند.
انیمیشن “خوشبختی” اثر استیو کاتس، با نمایش چرخه تلاش‌های بی‌پایان یک موش برای دستیابی به خوشبختی مادی، تصویرگری زنده‌ای از ماهیت واقعی روزهایی مانند “جمعه سیاه” یا “بلک فرای‌دی” است. در این روز، که نمادی از اوج مصرف‌گرایی و تبلیغات مادی است، افراد به دنبال خریدهایی هستند که اغلب نیاز واقعی‌شان را نمی‌پردازد. این انیمیشن، با نقدی تند بر فرهنگ مصرفی، یادآوری می‌کند که خوشبختی واقعی اغلب در فراتر از محصولاتی است که در “بلک فرای‌دی” خریداری می‌شوند.
“در جمعه سیاه، قبل از آنکه کیف پر از خرید داشته باشیم، باید دلی پر از خوشبختی داشته باشیم؛ چرا که خوشبختی هرگز در حراجی‌ها فروخته نمی‌شود.”
اتوپیانیست، محمد نصراوی
اتوپیا، امید، آگاهی …
این انیمیشن را اینجا می‌توانید تماشا کنید:
ممکن است شما همچنین مایل باشید
آستانگی در روزمرگی/ بازنمایی هویت در فضای قرنطینگی
فراتر از مارکسیسم: کاوشی عمیق در اندیشه‌های اتوپیایی ارنست بلوخ
